آیا هر آن‌چه که «گمان می‌کنیم» حقیقت است، حقیقت است؟

این ویدیوی کوتاه فلسفی توضیح می‌دهد که چطور ممکن است آن‌چه که می‌پندارید حقیقت است، ممکن است اشتباه باشد. ویدیوی جالب و خوبی‌ است، اما… «اما» دارد!
با این که از نظر عقلانی می‌توان استدلال‌های فلسفی در این ویدیو را پذیرفت، اما باید گفت که متاسفانه یا خوشبختانه، پذیرش استدلال‌های این ویدیو از منظر «تجربه» امکان پذیر نیست.
وقتی دردها و زخم‌های عمیق زندگی را تجربه می‌کنیم، دیگر «ماوراء الطبیعه» بودن این دردها و یا «امکان خطا بودن باورها» چندان به کار ما نمی‌آید.
به گمانم هر آن‌چه که در زندگی تجربه می‌کنیم را می‌توان محور و ملاک اساسی برای «قضاوت‌های راستین» قرار داد. اگر تجربه‌ی شما از زندگی، همچون من، همچون بی‌شمار انسان دیگر، یک تجربه‌ی بی‌مزه، مسخره و در یک کلام «پوچ انگارانه» و بی‌معنی به شمار رود، باید گفت که این استدلال‌ها، از جمله استدلال‌های این ویدیوی جالب که از فلسفه‌ی امانوئل کانت نشات گرفته، تنها تلاشی از برای معنا بخشیدن به زندگی به شمار می‌رود و عملا ارزش دیگری ندارد.
زندگی همان پدیده‌ای‌ست که ساختار وجودی شما آن را درک کرده و ارزشی فراتر از چارچوب وجودی شما ندارد.