اتانازی، یک حق بشری

برای نخستین‌بار دولت بلژیک اجازه داده زنی که مبتلا به افسردگی شدید است با اتانازی (مرگ خودخواسته و آسان)‌ به زندگی‌اش پایان دهد. (خبر را از اینجا پیگیری کنید.)
این خبر، خبر خوبی است و این قانون می‌تواند به عنوان یک اصل حقوق بشری به تصویب دیگر کشورها هم برسد. درد روحی کمتر از درد جسمی نیست و کسی که افسردگی شدید دارد، حق دارد که به آرامی به زندگی‌اش پایان دهد.

تلاش برای خودکشی، برای کسی که برای زندگی ارزشی قائل نیست، تلاش ساده‌ای نیست و اگر خودکشی به صورت ناموفق نیز صورت بگیرد، ممکن است تاثیرات روحی و جسمی آن تا پایان عمر گریبان فرد را بگیرد. فردی که به این نتیجه رسیده که علاقه‌ای به زندگی کردن ندارد، شب و روز باید جدال میان غریزه‌ و عقل را تجربه کند و این خود به افسردگی و فرسایش بیشتر فرد منجر می‌شود.

به نظرم این اصل باید به عنوان یک «حق بشری» از سوی نهادهای غیردولتی و حقوق بشری پیگیری شود. هرچند که این نهادها معمولا با اتانازی به صورت محافظه‌کارانه برخورد می‌کنند چرا که وقتی صحبت از «نیستی» می‌شود، تمامی بازی‌های که در «هستی» رنگ واقعیت به خود گرفته، به زیر سوال می‌رود؛ از جمله نهادهای حقوق بشری! به امید روزی که همه‌ی انسان‌ها برای خواسته‌های‌شان، حق انتخاب داشته باشند.