رای میدهم
معتقدم اتفاقات چند روز گذشته در شبکههای اجتماعی یک آجر دیگری از دیوار دموکراسیخواهی ایرانیان بود و حتی توهینهای گروهی از افراد به یکدیگر را یک تجربه و درس تازه میدانم که ما ایرانیان ناگریزیم آن را تحمل کنیم و از آن بگذریم. ولی اینها مهم نیست، مهم تشکیل این موج، حفظ و پایداری آن و برنامهریزی برای آینده آن است.
با تمام احترامی که برای دوستان تحریمی قائلم و قلب و احساس من هم تحریم را فریاد میزند، اما آن بخش پراگماتیسم وجودیام باعث شده که تصمیم بگیرم رای بدهم. اگرچه کف مطالبات من هم سقف مطالبات حسنی روحانی نیست، اما به احترام مردم و به خاطر خواسته آنها و به امید روزهای بهتر خودم را در شکلدهی این موج، سهیم میکنم. به نظرم فارغ از نتیجه انتخابات، هر دو گروه تحریمکنندگان و مشارکت کنندگان فردا صبح باید با هم متحد شوند و تمرکزشان برای ادامه مبارزه با استبداد باشد.
