Yasmin Levy – Me Voy

آن‌چه که در روح و روان تو گذشته که باعث تولید این اثرت شده را می‌فهمم. درد کشیده‌ هستی دختر! می‌خواهی بدنش، لبانش، و طعم وجودش را فراموش کنی؟ اما نمی‌توانی؟ می‌خواهی بدانی چه چیز لامصبی از او در وجود تو جا مانده، که اجازه‌ی فراموش کردنش را نمی‌دهد؟ از به‌خاطر آوردنش زجر می‌کشی؟ صدایت در موسیقی‌ات آشکار است. آه‌هایت از ته دل بر می‌آیند و بر دل می‌نشیند. غصه بخور. رنج بکش. اما خوشحال باش که رنجت به هنر تبدیل شده دختر! موسیقی‌ات به زبان خودت است اما به قدری جهانی‌ست که تو را ‘به اندازه‌ی خودت’ جاودانه کرده است. درد بکش، و احساس خوشبختی کن! چرا که خیلی‌ها درد می‌کشند اما هیچ گهی نمی‌شوند، درد تو اما، به تو جاودانگی ارزانی کرده است…