حملهی اوباش ایرانی به صفحات فیسبوک مشاهیر
خب، حتما اگر نسبت به حملهی اوباش فضای سایبری به صفحهی لیون مسی و فرناندا لیما حرفی بزنیم، متهم میشویم که ژست روشنکفر مآبانه گرفتهایم… وقتی به تعداد افراد حمله کننده نگاه میکنیم (تاکنون بیش از ۳۰ هزار دیدگاه) با نهایت تاسف مشتی که نمونهی خرواری نه چندان کوچک است را میبینیم…
ولی باید این کار را کرد. هر چه میخواهند بگویند. رفتهاند صفحات این افراد را به گه کشیدهاند، کاربران ایرانی را در روزنامهها و رسانههای خارجی یک مشت مزاحم و بیپرستیژ نشان دادهاند و دو قورت و نیمشان هم باقیست.
واقعا باعث تاسف است. آدم از ایرانی بودنش شرمنده میشود. همهی هدفم این است که دکترا بگیرم، به ایران برگردم تا دست چهار تا جوان را بگیرم، اما این رویدادها قلب و دلم را میشکند. و من را از بازگشت به وطن، پشیمان میکند.
به گمانم همهی این اتفاقات از فقدان و ضعف آموزش در کشور نشات میگیرد. چندی پیش در یک مصاحبهای گفتم اولویت اصلی برای ایران، نه حل مشکلات سیاسی، نه فرهنگی و نه اجتماعیست. بلکه راه برونرفت از شورهزار اجتماعی کنونی، تنها گسترش آموزش در کشور است. این اتفاقات نشان میدهد که چندان بیراهه هم نگفتهام و نبود آموزش بسیار واضح به چشم میآید.
