فیلم «بنث»
فیلم «بنث» را دیدم. این فیلم داستان پنج جوان است که در حین قایقسواری، یک ماهی غولپیکر به آنها حمله میکند. فارغ از خشونت و صحنههای دلخراش، این فیلم به خوبی نشان میدهد که در ساختار بیرحم طبیعت، یک اصل نهفته است: جنگ همه موجودات برای بقا. در این نبرد ازلی/ابدی اما، آن کسی زنده میماند که زورش (هوشش/ تواناییاش/ شانسش) بیشتر باشد.
در این فیلم، این پنج دوست، درست در هنگام حادثه، دشمن یکدیگر میشوند فقط برای زنده ماندن. و «آن روی دیگرشان» به شکل غیر قابل باوری هویدا میشود. به نظرم این خصوصیت طبیعی انسانها/ دیگر موجودات است.
ما برای ادامه راه زندگی، محکوم به پذیرش این قانون بقا هستیم. و در این راه، میتوان به دین، متافیزیک، و قوانین ناشناخته تمسک جست و اینهمه ناخوشی را توجیه کرد و گفت بسا حکمتی پشت آن است. اما برای آنها که به هیچ چیز فرازمینی اعتقاد ندارند، پذیرش این درد، دشوار است و یک «بار غم» تا پای گور بر دوش دارند.
مدتهاست که زندگی را زیبا نمیبینم و علیرغم چندین جلسه صحبت با روانشناسان فرانسوی و امریکایی، به این نتیجه رسیدهام که راهحلی برای اینگونه دردها اساسا وجود ندارد.
