واتیکان مرا یاد مشهد انداخت. درست مثل صحنهای جمهوری و اسماعیل طلا، که از جایجایش خاطره دارم. عاشق فرهنگ ایتالیاییها شدهام. خیلی شبیه خودمان هستند. این را از خیلیها شنیده بودم اما در این یکی دو روز، نمونههای زیادی دیدهام. در یک حرکت انتحاری، سفرم به ایتالیا را که قرار بود دو روز باشد، چهار روزش کردم. اینجا حالم خوب است. چسناله و دیدن پدیدههای منفی جهان تعطیل شده و زندگی، موقتا زیباست.




