دسته: شخصی

که یکی هست و هیچ نیست جز او؛ چون اونم نیست پس کلا هیچی. (+)

ای دل دگه گولُم مزن مِه بِشتِه گولت ناخارُم برگشتنی نی ای سفر دنبال خو بِی تو نابرم ——- شعر از ابراهیم منصفی. در ترانه‌ی جدید محسن نامجو با نام آدم پوچ از آلبوم...

زندگی، دوره به دوره است. بر اساس تجربه‌ی من، زندگی به بازه‌های زمانی مختلفی تقسیم می‌شود و در هر دوره، اتفاقات تازه‌ای را تجربه می‌کنیم. شکل و شمایل و الگو و باورها، در بازه‌‌های...

شب طوفانی، بیابان بی‌انتها، سیاهی و تاریکی، جنگ با گرگ‌های خسته و تلاش برای رد کردن لحظه‌های سخت (از برای بقا) به پایان می‌رسد. من هستم! من باقی مانده‌ام! و روز دیگری را تجربه...

گمان می‌کنم عبارت «الخیر فی ما وقع» از سوی فقرای تاریخ (بخوانید مذهبیون) که به آسمان‌های خالی از خداوند چنگ می‌زنند، به گونه‌ای تولید، مهندسی و همه‌گیر شده که مرحمی باشد برای درد و...

چند بار لرزیدیم، چند بار؟ چند بار گزش زنبور شدیم کودکی را؟ چند بار آخ گفتیم آن‌گونه که دل گریست؟

ای سفیدا ای سیاها زندگی مال شماها من که تو دنیا غریبم خوش بحال آشناها با همین ای آشناها بی منین ای هم صداها تو دلا تون غم ندارین ای همه از من جداها...

آن‌چه که تو می‌فهمی و می‌بینی را X نمی‌بیند و نمی‌فهمد. آن‌چه که X می‌بیند و می‌فهمد را Y نمی‌بیند و نمی‌فهمد. پس تلاش نکن چیزی را که می‌بینی را در چشم دیگران فرو...

از تصور، تخیل و رویا پردازی، تا واقعیت، فاصله‌ای‌ست به غایت طولانی.