استیضاح فرجی دانا
بعد از استیضاح و برکناری رضا فرجی دانا، موجی از قهرمان کردن او در شبکههای اجتماعی به راه افتاده است.
استیضاح آقای فرجی دانا و برکناری او از مجلس فرمایشی، بیشک افتخار و اعتباری برای او خواهد داشت، اما به نظرم این اعتبار، نه به دلیل عملکرد او، که به دلیل اوج بیخاصیتی مجلس لیلیپوتهاست.
کارنامه فرجی دانا اگرچه در سیستم کنونی، یک کارنامه قابل قبول به شمار میرود، اما با وزارت علوم در شکل مناسب خود فاصلهی بسیار زیادی دارد. فرجی دانا با اقتدارگرایان به طور محتاطانه برخورد کرد و تمام عیار به دفاع از استقلال دانشگاهها و فعالیت آزاد و امن تشکلهای مستقل دانشجویی نپرداخت.
استیضاح فرجی دانا نشان داد که تمامیتخواهی آقایان حد و مرز ندارد و به شدت از ظهور جنبشی دیگر در دانشگاهها، هراسناکند.
آنچه که غمانگیز است، وجود نمایندگان بیخاصیتیست که با تمام قوا پیشرفت را فدای ایدئولوژی و انحصارطلبی خود کردهاند.
صبح امروز و پیش از استیضاح، وقتی جلسه فراکسیون رهروان ولایت (که اعضای آن نزدیک به علی لاریجانی هستند) به جمعبندی مشخصی نرسید و اعضاء به حال خود واگذار شدند که بر اساس تشخیص فردی تصمیم بگیرند، مشخص شد آنچه در مجلس لیلیپوتها مهم است، نه صلاحدید برای وزارت علوم، که حفظ انحصار طلبی و تمامیتخواهی آقایان است و بس.
نا امیدی و قهر ما با صندوق و سیستم، باعث اشغال کرسیهای مجلس شده که اینگونه و جلوی چمشمانمان، مملکت را به عقب باز میگردانند و انگشت بیلاخشان را در چشمان ما فرو میکنند و ما نیز جز افسوس، چیزی دیگری نمیتوانیم بگوییم.
تصویر، حمید رسایی را بعد از استیضاح نشان میدهد که از ناکامی علی لاریجانی در حکمیت میان موافقان و مخالفان استیضاح رضا فرجیدانا خرسند است.





