یک داستان عاشقانه
فیلم «یک داستان عاشقانه» را دیدم. درونمایه و اصل پیام فیلم یک جورهایی شبیه پیام فیلم «سینما پارازیدو» بود. دوست داشتمش.
دو نکته دربارهی این فیلم:
۱- توجه به زنان در ایران. فیلمسازان در جمهوری اسلامی و با همین وزارت ارشاد دوزاریاش، تلاش میکنند که دست و پا شکسته مساله زنان و ظلمی که به آنها میرود را جدیتر دنبال کنند و این جای بسی امیدواریست.
۲- عشق، عشق، عشق… آی عشق! چهرهی آبیات پیدا نیست! ویران میکنی. ویران…
