دسته: شخصی

برگشتم. با دلی سرشار از غم و افسردگی. با یک دنیا بی‌قراری. یک دنیا خاطره. و هزاران پرسش بی‌پاسخ. بی‌قرارم. قرص‌ها و شربتم نیز از آرام کردنم ناتوانند. با یک سرگیجه‌ی خفیف و حالت...

یک خصوصیت بسیار خوب این ماسماسک‌های قرن بیست و یکم (تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمندی که به اینترنت متصل می‌شوند) این است که می‌توان با آن‌ها به توالت رفت و در حین عملیات تخلیه، دقایق...

بی‌شک فراموشی، علی‌الخصوص فراموشی خاطراتی که با یادآوری‌شان هیچ دردی از آدم دوا نمی‌کند، یک هنر است. هنری که بی‌تردید، من از آن بی‌بهره‌ام. برخی (همچون دوست‌دختر سابقم) چنان از این موهبت برخوردارند که...

  دوستان دوران دانشجویی‌ام در مالزی، برایم جشن تولد گرفتند. دمشان گرم. سی‌ساله شدم. بهترین کادویی که دریافت کردم، از سوی یکی از دوستان نزدیکم بود که در یادداشتی برایم نوشته بود: تولدت تبریک...

ما ایرانیان از کودکی به طور ناخودآگاه یادگرفتیم که از افغانی‌ها، عرب‌ها و حتی در ایران خودمان از شهرستانی‌ها زیاد خوشمان نیاید، و در عوض، اروپایی‌ و موی بلوند را در حد پرستش دوست...

آن‌چه که در روح و روان تو گذشته که باعث تولید این اثرت شده را می‌فهمم. درد کشیده‌ هستی دختر! می‌خواهی بدنش، لبانش، و طعم وجودش را فراموش کنی؟ اما نمی‌توانی؟ می‌خواهی بدانی چه...